Juliusz Słowacki (1809–1849)

Polski hrabia, poeta, dramaturg i prozaik. Jeden z trójcy wieszczów, największych poetów polskiego romantyzmu. Jego ojcem chrzestnym był Napoleon Bonaparte.

Stworzył własną filozofię genezyjską. Miał także dryg do interesów, z sukcesem pomnażał majątek inwestując chociażby w akcje kolei lyońskiej Mógł sobie na to pozwolić dzięki swojej matce Salomei, która dawała mu pieniądze. Ojca stracił, kiedy miał 4 lata, a jego ojczym z kolei zginął rażony piorunem kulistym. W młodości zakochał się na zabój w Ludwice Śniadeckiej, która nie odwzajemniła płomiennego uczucia, wyszła za mąż za Sadyka Paszę.

Juliusz Słowacki był studentem prawa w Wilnie, po ich ukończeniu pracował w Warszawie jako aplikant w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu.

Zadebiutował w 1830 roku anonimowym poematem pt. „Hugo”. Akcja utworu rozgrywa się w średniowieczu i opowiada historię krzyżackiego rycerza. Utwór oczywiście był inspirowany „Konradem Wallenrodem” Adama Mickiewicza, którego zresztą znał od dziecka, gdyż ten bywał w salonie literackim jego matki.

Po wybuchu powstania listopadowego, jako niezdolny do służby z bronią w ręku, podjął pracę u księcia Adama Jerzego Czartoryskiego w jego Biurze Dyplomatycznym. Rok później wyjechał do Drezna, odwiedził Londyn, osiadł w Paryżu, żeby za chwilę wyruszyć do Szwajcarii. Słowacki uwielbiał podróżować. W latach 1836-1837 udał się w podróż po Grecji, Egipcie, Palestynie i Syrii. W trakcie swoich wojaży wyniósł wiele obserwacji oraz wykonał liczne szkice.

Za życia niedoceniany i zwalczany przez Adama Mickiewicza, doczekał się uznania dopiero na przełomie XIX i XX wieku. Do tego czasu duża część jego twórczości pozostawała w rękopisach.

Pozostawił po sobie blisko 20 poematów, 1 powieść, 13 dramatów i niezliczone ilości wierszy i listów. Jego pierwsze dojrzalsze próby literackie powstawały już w 1825 roku. Ostatnie dzieło „Króla-Ducha” pisał do swej śmierci w 1849 roku.

Zmarł na gruźlicę w wieku 39 lat w mieszkaniu przy ulicy Rue de Ponthieu 34. Pochowano go na Cmentarzu Montmartre.

Zwłoki Juliusza Słowackiego zostały ekshumowane w 1927 roku na polecenie Józefa Piłsudskiego i przewiezione do Polski. Obecnie spoczywa na Wawelu.

← POWRÓT